Sıradan bir Cumartesi'dir. Pelin, annesiyle klasik "kız-anne alışverişte" modundayken, kuzenden gelen bir telefon ile soluğu Taksim'de alır. Farkındayım; çok afilli bir giriş oldu ama haftasonu planı programı olmayan herkesin başına gelebilecek bir senaryo... Bu kuzen, beni baştan çıkarıyor azıcık.
Leyla arar veee bambaşka bir geceye akıp gidersin. Alem Refik'tedir. Hani Asmalımescit'in meşhurrrr meyhanesi... Şarap, peynir tabağı ve kalamar bana nefis geldi. Sohbeti kahkahalar ve şarkılar by song me. Bir de üstüne, o sakin ve kaliteli ambiansında ne ünlüler kaçamak yapar bi bilseniz. Yine Adiyoooo Mama... Orası da tam keyif yeri... Keşfedenlerin bırakamayacağı hatta başkaları keşfetmesin diye dua edeceği kendi halinde bir şirin Asmalımescit meyhanesi. Allah'tan kendi halinde. Yoksa billur sesim 20 genç arkadaştan daha fazlasının kullaklarını mest edecekti :P Konuyu hemen pas geçiyor ve Sofyalı'ya uzanıyoruz. Geçen hafta, iş çıkışı Şebo ile 2 tek atmaya Sofyalı'daydık. Nefis pazı dolması, Sofyalı salata ve tereyağlı mantar... Mutlaka deneyin.
Bir de bu konseptten uzak 2-3 mekanım daha var. "Şimdi" favorim... Hele nuh nebiden kalma kaşık ve çatalları yok mu? Bayılası bir durum sözkonusu. Pakistan usulü mercimek çorbası bi harika. Makarnalar da tam kıvamında! Deniz mahsullu olanı tavsiye ederim bol bol.
Söz Refik'ten açıldı ama gördüğünüz gibi, şu sıralar Asmalımescit'e Yenirenk günlerindeki kadar sık uğrar oldum. Hadi yemek içmek tamam da bu şarkı mevzu nedir anlamadım. Hayrolsun bakalım :)
No comments:
Post a Comment